วัฒนธรรมการดื่มชาสไตล์ไทย

             ประเทศไทยมีวัฒนธรรมการบริโภคชามาตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัย ในช่วงที่มีการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับจีน พบว่าได้มีการดื่มชากัน แต่ไม่ปรากฏหลักฐาน ที่ปรากฏชัดเจนคือ จากจดหมายเหตุของท่านลาลูแบร์ ราชทูตฝรั่งเศส ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ถูกบันทึกเมื่อปี พ.ศ. 2230 กล่าวไว้ว่าคนไทยได้รู้จักการดื่มชาแล้ว โดยนิยมชงชาเพื่อรับแขก มีการบันทึกไว้บางตอนว่า

วัฒนธรรมชาสมุนไพร

             จากบทประพันธ์ข้างต้น ได้กล่าวไว้ว่าสมุนไพรนั้นอยู่คู่คนไทยมานับพันปี แต่เมื่อการแพทย์แผนปัจจุบันเริ่มเข้ามามีบทบาทมากยิ่งขึ้น สรรพคุณและคุณค่าของสมุนไพรอันเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าภูมิปัญญาโบราณก็เริ่มถูกบดบังไปเรื่อยๆ และถูกทอดทิ้งไปในที่สุด

             ความจริงคนส่วนใหญ่ก็พอรู้ๆกันว่า สมุนไพรไทยเป็นสิ่งที่มีคุณค่าใช้ประโยชน์ได้จริง และใช้ได้อย่างกว้างขวาง แต่เป็นเพราะว่า เราใช้วิธีรักษาโรคแผนใหม่มานานมากจนวิชาแพทย์แผนโบราณที่มีสมุนไพรเป็นยาหลักถูกลืมจนต่อไม่ติด และสมุนไพรนั้นควรจะได้รับการศึกษา สืบสานต่อไปเพื่อให้คนยุคต่อๆไปไม่ลืมเลือนไป

             สมุนไพรที่ใช้รูปแบบในการบริโภคเช่นเดียวกับชา เรามักจะเรียกว่า

             “ชาสมุนไพร” ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นสมุนไพรที่มีกลิ่น ที่ต้องการคงไว้ ไม่ให้สูญเสียกับความร้อนที่มากเกินไป และผู้บริโภคที่นิยมดื่มชาสมุนไพร

             นอกจากต้องการฤทธิ์ทางยาแล้วยังต้องการสัมผัสกลิ่นที่ละเมียดละไมจากสมุนไพรด้วย

การดื่มชาสมุนไพรหลังอาหาร หรือดื่มไปพร้อม ๆ กับการรับประทานอาหารนั้น นอกจากจะเป็นการช่วยบำรุงสุขภาพร่างกายแล้วในทางแพทย์วิจัยได้ว่า ยังสามารถช่วยให้ระบบการทำงานของร่างกายในหลาย ๆ ส่วน เช่น ระบบการย่อยอาหาร ระบบขับถ่าย ระบบปัสสาวะ หัวใจทำงานได้ดี และยังเป็นตัวช่วยสะสาง ขับล้างไขมัน ที่เกาะติดอยู่ตามลำไส้อีกด้วยหรือที่เรียกว่า Detox

              สมุนไพรที่บ้านเรามีอยู่มากมายนี้ล้วนแล้วแต่ มีประโยชน์แถมยังหาได้ง่ายอีกด้วย ประโยชน์ของ

             ชาสมุนไพรมีมากมายมหาศาล ยุคนี้ต้องดูแลตัวให้ดีก่อนถึงมือหมอน่าจะเป็นสิ่งที่หลาย ๆ คนต่างปรารถนามากที่สุด